Lc 24,1-12 H

Lc 24,1-12 - De vrouwen gaan 's morgens naar Jezus' graf

Homilieën

Voorstel 20--


Voorstel 2011

Nauw verbonden met echtgenoot/echtgenote en kinderen (nog jong).

Goede, toffe collega.

Sportief.

Zal vaak gemist worden.

Te jong gestorven, na korte ziekte.


Vrouwen gaan naar Jezus' graf, want ze missen hem. Ze zoeken hem, al weten ze dat ze Jezus niet zullen vinden zoals Hij tot dan toe door hen gekend was. De twee mannen in stralende gewaden die hen verschijnen, onderstrepen hun gevoel van verlatenheid nog: "Hij is niet hier."


Dat is een gevoel dat ons nu overvalt bij het afscheid van N.: zij/hij is niet hier.


In het evangelie is er echter een keerzijde. De twee mannen in stralende gewaden gaan verder: "Hij is uit de dood opgewekt." Dat is God die zijn liefde toont. Hij redt zijn Zoon uit de dood. Hij behoedt hem niet voor de dood maar is met hem in de dood. En Hij wekt hem op om eeuwig te leven.


Dat zal Hij nu ook aan N. doen.


Beste familieleden van N.

Uw vrouw/man, jullie moeder/vader en grootmoeder/grootvader is te jong heengegaan. Jullie hadden nog zoveel plannen. Het wordt allemaal anders. De warme genegenheid en liefde die jullie voor elkaar voelen blijft voortbestaan. Moge gaandeweg het geloof groeien dat God doet wat Hij belooft en haar/hem opwekt om eeuwig te leven. Zo is God.  Dat geloven wij en dat geloof in de verrijzenis biedt onze parochie jullie aan als een blijk van deelneming en sympathie. Jezus de Christus leeft en uw vrouw/man, jullie moeder/vader leeft met hem. Altijd.

Voorstel 2010

Alleenstaand.

Al een tijd niet meer publiek zichtbaar maar dat was vroeger anders.

Was in de gemeente een bekende figuur.

Een draaischijf in het sportclubleven, actief en bestuurlijk.

Schouders gezet onder sociale vernieuwing ten dienste van veel mensen.

Te vroeg ziek; moest actieterrein inleveren.

Noodgedwongen teruggetrokken leven. Het was als een zware steen die op haar/hem lag.


Nu wordt die steen van ziekte en lijden weggenomen. De Heer schenkt haar/hem nieuw leven dat alleen maar gelukzalig is. Wij zeggen dat en op zich is dat niet moeilijk; het ten diepste geloven is echter niet vanzelfsprekend. Dat ondervinden de vrouwen die 's ochtends naar Jezus' graf gaan. De evangelist brengt hun verwonderde twijfel in beeld met de twee in het wit geklede mannen. Het is een hoopgevend verhaal. De steen is weggerold, schrijft Lucas.


Wij staan als christenen voor de uitdaging om de woorden en de verhalen diep in ons te laten groeien. Groeien in ons geloof is een levensopdracht. De verrijzenis is concreet als we moeten afscheid nemen, zoals we nu doen met deze mens. Wat de vrouwen horen zeggen over Jezus, gebeurt aan haar/hem. De Heer laat haar/hem delen in zijn verrijzenis.


Beste familieleden van N.

Deze mens was dienstbaar aan haar/zijn en aan de samenleving. De Heer neemt het allemaal aan en op en schenkt haar/hem nieuw leven. Dat geloven wij en dat geloof in de verrijzenis biedt onze parochie jullie aan als een blijk van deelneming en sympathie. Jezus de Christus leeft en N. leeft met hem. Altijd.