Mt 11,25-30 H

Mt 11,25-30 - Mijn last is licht, mijn juk is zacht / naar p.2

Homilieën

Voorstel 2011

Na actief leven immobiel geworden

Gelovig vertrouwen

Verbonden met vrouw en kinderen

Actief lid van verenigingen

Deze mens was al een tijdje uit het actieve leven verdwenen. Toen zij/hij zo zwak werd dat het niet meer ging, kwamen de vragen naar de zin van lijden en ziekte nog sterker en de vraag naar wat na het afscheid.


Voor deze mens en haar/zijn familie ligt het antwoord in het geloof dat God het juk van de dood wegneemt. Wie leeft in de geest van Jezus' evangelie, zo goed als dat gaat, kan rekenen op zijn bijstand. Hij belooft dat al wie zwak is of al wie de lasten van het leven voelt drukken - bij hem mag komen. Wat Jezus terug vraagt is niet te veel. De Heer vraagt van ons niets dat wij niet aankunnen. Zijn voorbeeld volgen, God een plaats geven in je leven en van je medemens houden, bekommerd zijn om het geluk van de anderen: dat is de zin en het doel van ons bestaan.


Wij zijn op weg naar het rijk Gods, waar alles harmonie zal zijn, waar vrede, liefde en rust ons hart vervullen. Daar zorgt de Heer helemaal voor ons. Zijn last is licht; zijn juk is zacht. Wij brengen deze mens nu bij hem. Hij zal de band van de dood breken en alle lasten van lijden en ziekte wegnemen.


Beste familieleden van N.

Uw vrouw/man, jullie moeder/vader en grootmoeder/grootvader heeft haar/zijn deel wel gehad. Jullie hebben goed voor haar/hem gezorgd, ten einde toe. De verbondenheid die zo is gegroeid, blijft voortduren. Want zij/hij ontvangt nieuw leven en blijft met jullie verbonden. Dat geloven wij en dat geloof in de verrijzenis biedt onze parochie jullie aan als een blijk van deelneming en sympathie. Jezus de Christus leeft en uw vrouw, jullie moeder/vader leeft met hem. Altijd.

Voorstel 2010 - 2

Veel tegenslag gekend.

Hield van reizen, de natuur in.

Verkeersongeluk.

Pijn en lijden gekend gedurende jaren.

Al die tijd was haar man/zijn vrouw

heel nabij.

Vocht zonder te klagen.

De laatste tijd steeds verder weg

in eigen gedachtewereld.


Nu zal deze mens de stem van de Heer horen die haar/hem uitnodigt om bij hem te komen. Hij is altijd al bij haar/hem geweest. God is het innigst nabij bij de mensen die door lijden worden getroffen en achtervolgd. Hij is niet de oorzaak van pijn en beproeving. God lijdt mee. Jezus zegt dat zijn last licht is en zijn juk zacht. Hij legt ons geen lasten op; Hij wil juist onze last verlichten.


Als Gods Zoon is Jezus helmaal in ons bestaan getreden. Hij is zodanig mens geworden dat Hij zelfs lijden, spot en dood op zich neemt. Juist daardoor openbaart Hij Gods liefde tot het uiterste. God heeft hem omwille van die trouw uit de dood doen opstaan en eeuwig leven geschonken.


Nu komt Hij N. tegemoet. Zij/Hij die uitgeput is en onder lasten gebukt gaat komt aan op de plaats waar alleen Gods liefde is. Daar wordt alle pijn en lijden van haar/hem weggenomen en daar vindt zij/hij zichzelf helemaal terug.


Beste familieleden van N.

Uw vrouw/man, jullie moeder/vader en grootmoeder/grootvader heeft haar/zijn deel wel gehad. Ze/Hij is echter méér dan lijden en pijn. Ze/Hij is ook één en al moederliefde/vaderliefde en echtgenote/echtgenoot. Dat blijft ze/hij, want ze/hij ontvangt nieuw leven en blijft met jullie verbonden. Dat geloven wij en dat geloof in de verrijzenis biedt onze parochie jullie aan als een blijk van deelneming en sympathie. Jezus de Christus leeft en uw vrouw, jullie moeder/vader leeft met hem. Altijd

Voorstel 2010 - 2

Hield van thuis en gezin.

Werkte in de fabriek.

Werkte er in de tuin, hard en veel.

Burenpraatje, gedeelde vreugde en last.

Plotseling haperde het hart, iets brak. Omgeven door zijn dichtste dierbaren

is zij/hij ingeslapen.


Nu neemt de Heer de last en het gewicht van het leven van haar/hem over. "Kom tot mij. Ik zal je verlichten," zegt Jezus. We denken dan aan zware lasten, problemen die op ons drukken. Jezus doet nochtans ons werk niet in onze plaats. Wij zijn verantwoordelijk voor onze opdracht en zending.


Wat Jezus hier zegt is de last van de zingeving. Mensen zijn zinzoekers. Wij geven alles een betekenis en willen alles een plaats geven in een plan. Het moet tot iets dienen. Dié last verlicht Jezus. Hij toont ons de zin en het doel van ons bestaan. Wij zijn op weg naar het rijk Gods, waar alles harmonie zal zijn, waar geen pijn of ziekte ons nog treft, waar vrede en liefde ons hart vervullen.


Deze mens is daar nu aangekomen. Zij/Hij ontvangt het volle leven waar we allen naar op weg zijn.


Beste familieleden van N.

Uw vrouw/man, jullie moeder/vader en grootmoeder/grootvader heeft voor jullie gewerkt en geleefd. Daar laat zij/hij een lege plaats, plots en onaangekondigd. De Heer schenkt haar/hem nieuwe kracht en leven. Dat geloven wij en dat geloof in de verrijzenis biedt onze parochie jullie aan als een blijk van deelneming en sympathie. Jezus de Christus leeft en uw vrouw/man, jullie moeder/vader leeft met hem. Altijd.