Uit het evangelie volgens Matteüs.

Toen Jezus de mensen weggestuurd had,

ging hij de berg op om er in afzondering te bidden.

De nacht viel, en hij was daar helemaal alleen.

De boot was intussen al vele stadiën van de vaste wal verwijderd

en werd, als gevolg van de tegenwind, door de golven geteisterd.

Tegen het einde van de nacht kwam hij naar hen toe,

lopend over het meer.

Toen de leerlingen hem op het meer zagen lopen,

raakten ze in paniek.

Ze riepen: ‘Een spook!’ en schreeuwden het uit van angst.

Meteen sprak Jezus hen aan: ‘Blijf kalm! Ik ben het, wees niet bang!’

Petrus antwoordde: ‘Heer, als u het bent,

zeg me dan dat ik over het water naar u toe moet komen.’

Hij zei: ‘Kom!’ Petrus stapte uit de boot

en liep over het water naar Jezus toe.

Maar toen hij voelde hoe sterk de wind was, werd hij bang.

Hij begon te zinken en schreeuwde het uit: ‘Heer, red me!’

Meteen strekte Jezus zijn hand uit, hij greep hem vast en zei:

‘Kleingelovige, waarom heb je getwijfeld?’

Toen ze in de boot stapten, ging de wind liggen.

In de boot bogen de anderen zich voor hem neer en zeiden:

‘U bent werkelijk Gods Zoon!’